Oznaki masochizmu i sadyzmu seksualnego nie muszą być objawami zaburzeń psychicznych. Nadszedł czas, by zmniejszyć piętno.
Dla niektórych otwarte rozmowy o seksie nadal są drażliwym tematem, zwłaszcza jeśli angażujesz się w praktyki uznawane za “niekonwencjonalne”.”
Bondage, dyscyplina, sadyzm i masochizm (BSDM) są częścią większego parasola kink, który jest uważany za aktywność seksualną, która nie jest “prosta i wąska”.”
Jeśli jesteś osobą mniej obeznaną z tajnikami BDSM, słuchanie o tym, że ktoś jest bity lub wiązany podczas seksu może brzmieć przerażająco, ale w rzeczywistości wiele osób czuje się wzmocnionych poprzez swoje zaangażowanie.
Ważne jest poznanie różnicy między zdrową zabawą a potencjalnym problemem. Dla niektórych najważniejsze jest unikanie bólu, ale inni uważają to za przyjemność.
Czym jest masochizm?
Masochizm seksualny jest definiowany jako czerpanie erotycznej przyjemności z otrzymywania bólu.
Może to obejmować wiązanie, bicie lub poniżanie słowne, ale także bardziej subtelne działania, takie jak gryzienie lub szorstki stosunek seksualny.
Czym jest sadyzm?
Sadyzm jest definiowany jako czerpanie erotycznej przyjemności z zadawania bólu innym.
Może to być również stosowanie zniewolenia na innej osobie, zabawa w uderzanie lub degradacja.
Wszystko ma dwie strony - na każdego masochistę przypada sadysta.
Sugerowane dla Ciebie: Objawy zaburzeń fetyszystycznych
Czym jest sadomasochizm?
Sadomasochizm to przyjemność z zadawania i otrzymywania bólu w sferze seksualnej.
Zgoda jest niepodważalnym filarem bezpieczeństwa w kink i BDSM. Wszystkie strony muszą zgodzić się na granice działań, które będą miały miejsce - w przeciwnym razie będziesz zaangażowany w sytuację nadużycia.
Błędne przekonania na temat masochizmu i sadyzmu
Z powodu stygmatyzacji, która otacza społeczność kink, w połączeniu z brakiem dokładnych przedstawień w mediach (nie, “Pięćdziesiąt odcieni Greya” się nie liczy - granice nigdy nie powinny być przekraczane), często pojawiają się nieporozumienia dotyczące zawiłości społeczności i tego, jak przebiegają interakcje seksualne.
Osoby spoza społeczności mogą założyć, że przemoc lub agresja podczas seksu jest jedynym ważnym aspektem, podczas gdy kluczowe elementy bezpiecznej “zabawy” obejmują:
- świadoma zgoda
- bezpieczne słowa
- granice i ograniczenia
- opieka pooperacyjna
Masochizm i sadyzm jako parafilie
Wielu badaczy określiło pożądanie związane z bólem jako “nieuporządkowane”, definiując je jako parafilię. Parafilia to stan charakteryzujący się nienormalnymi pragnieniami seksualnymi, które zazwyczaj wiążą się z ekstremalnymi lub niebezpiecznymi działaniami.
Podczas gdy eksperci mogą oddzielać zachowania masochistyczne lub sadystyczne od zachowań zaburzonych w zależności od stopnia ich nasilenia, zaliczenie ich do parafilii prowadzi do przekonania, że te pragnienia są “dewiacyjne”.”
Stewart omawia piętno, jakie odciska się na zaangażowaniu w BDSM, zwłaszcza masochizmie i sadyzmie, ze względu na uprzedzenia dotyczące tego, jak można się czuć i co to mówi o danej osobie.
Badania sugerują, że osoby uczestniczące w zajęciach związanych z BDSM nie są bardziej narażone na zdiagnozowane zaburzenia psychiczne, a nawet mogą mieć lepsze zdrowie psychiczne niż osoby, które tego nie robią.
Jeśli chodzi o biologię, ośrodki bólu i przyjemności w naszych mózgach znajdują się bardzo blisko siebie, a badania pokazują, że uwalniają one podobne substancje chemiczne, co powoduje przyjemną reakcję na ból.
Definicje kliniczne
Definicja zawarta w Diagnostycznym i Statystycznym Podręczniku Zaburzeń Psychicznych, wydanie piąte (DSM-5) jest jasna, że aby masochizm został uznany za zaburzenie, konieczne jest nawracanie niepokojących myśli i popędów.
Zgodnie z wpisem o zaburzeniu masochizmu seksualnego, kryteria diagnostyczne obejmują:
- Osoba doświadcza intensywnych pragnień lub zachowań związanych z przyjmowaniem skrajnego bólu fizycznego lub upokorzenia w celach erotycznych.
- Te potrzeby znacząco i negatywnie wpływają na codzienne życie.
- Objawy występują przez co najmniej sześć miesięcy.
Jeżeli profesjonalny lekarz zdiagnozuje zaburzenie masochizmu seksualnego, może określić, czy mogą występować dodatkowe warunki. Na przykład określenie “z asfiksjofilią” oznacza, że osoba, u której zdiagnozowano zaburzenie masochizmu seksualnego, doświadcza podniecenia seksualnego poprzez asfiksję (ograniczenie oddychania). Doprecyzowanie nie jest jednak warunkiem rozpoznania zaburzenia masochizmu seksualnego.
Kryteria diagnostyczne DSM-5 dla zaburzenia sadyzmu seksualnego obejmują również:
- Osoba doświadcza intensywnych pragnień lub zachowań związanych z zadawaniem lub obserwowaniem fizycznego lub psychicznego cierpienia innej osoby w celach erotycznych.
- Osoba realizowała te popędy z inną osobą bez jej zgody lub popędy te znacząco i negatywnie wpływają na codzienne życie.
- Objawy występują przez co najmniej sześć miesięcy.
Obie diagnozy DSM-5 wymagają, aby osoba doświadczała znacznego cierpienia, co różni się od BDSM, w którym jest zgoda i nie ma cierpienia. Ponadto zaburzenie sadyzmu seksualnego może dotyczyć partnera nie wyrażającego zgody, co jest nie do przyjęcia w BDSM.
Niektórzy eksperci sugerują, że chociaż zmiany w czwartej i piątej edycji DSM przyniosły pewną poprawę w zakresie zaburzeń parafilnych, to nadal istnieje duże ryzyko błędnego zdiagnozowania osób z zaburzeniami takimi jak seksualne zaburzenia masochistyczne lub seksualne zaburzenia sadyzmu na podstawie zaktualizowanych kryteriów w DSM-5.
Czy to nadużycie?
Historycznie rzecz biorąc, istnieje wiele przykładów ludzi czerpiących przyjemność z dawania i otrzymywania bólu, a jeśli ty i twój partner (partnerzy) w pełni cieszycie się sobą, nie ma powodu do obaw.
Jeśli pomyślimy o czymkolwiek w historii, to nauczono nas używać bólu jako kary, a nie czerpać z niego przyjemność.
Jednak kiedy zgoda jest włączona w proces i granice są respektowane, działania nie są nadużywane.
Według badań z 2015 roku, niektórzy, którzy angażują się w te działania, twierdzą, że mogą one mieć charakter terapeutyczny, podczas gdy inni twierdzą, że zaangażowanie w BDSM umożliwia osiągnięcie innego stanu świadomości lub służy jako alternatywna forma spędzania wolnego czasu lub praktyka medytacyjna.
Zranienie a krzywda
Krzywda jest tam, gdzie mówimy: “krzywda jest tam, gdzie jest uraz psychiczny”, ale niekoniecznie krzywda, ból. Nauczono nas, że jeśli coś jest bolesne, to nie jest dobre. Potrzeba więc dużo tego oduczania się.
Jedną z głównych różnic między krzywdą a szkodą jest rola zgody. Ból zadawany i odbierany przez dwie zgadzające się osoby dorosłe może być krzywdą, ale bez zgody wszystkich osób staje się nadużyciem, czyli krzywdą.
Sugerowane dla Ciebie: Zaburzenia i dysfunkcje seksualne: Co warto wiedzieć
Przykłady masochizmu i sadyzmu
Potencjalne zaangażowanie w masochizm lub sadyzm może obejmować:
- gryzący
- drapanie
- szorstki stosunek seksualny
- niewola, w tym zabawy na linie lub podwieszanie
- zabawy w uderzanie, w tym policzkowanie, biczowanie lub klapsy
Ponieważ te działania zazwyczaj powodują ból, a w niektórych przypadkach mogą prowadzić do przyjemności, włączanie ich do kontaktów seksualnych należy do kategorii BDSM.
Podsumowanie
Masochizm i sadyzm są ważnymi elementami interakcji BDSM. Pomimo ciągłej stygmatyzacji, jaka ciąży na osobach ze społeczności kink, gdy są one zaangażowane w kontakt z dorosłymi za obopólną zgodą, może to prowadzić do pozytywnych doświadczeń.
DSM-5 zawiera zapisy dotyczące zarówno seksualnych zaburzeń masochistycznych, jak i seksualnych zaburzeń sadystycznych, z których oba wymagają ekstremalnego pragnienia bólu - zarówno tego zadawanego, jak i tego, który się zadaje - do tego stopnia, że ich zwykłe życie ulega znacznemu i negatywnemu wpływowi i nie są w stanie funkcjonować.
Różni się to znacznie od praktyk kink, które mogą być figlarne, wzmacniające, zabawne i seksowne - bez negatywnego wpływu na codzienne życie.
Jeśli stosujesz praktyki podobne do tych wymienionych z partnerami, którzy w pełni się na to zgadzają, i nie odczuwasz żadnego niepokoju w związku z tymi działaniami, to istnieje duża szansa, że twoje kontakty seksualne są po prostu zwykłe, stare kinky.
Jeśli jednak masz obawy dotyczące swoich popędów i pragnień, zawsze możesz zwrócić się do lekarza lub terapeuty seksualnego, aby je omówić.
